Bir Kelimelik Zaman ( Kısa Hikaye)

"Bir Kelimelik Zaman" Saat 08.13. Okan gözlerini açtığında, tanımadığı bir beyazlığın içinde buldu kendini. Ne bir oda vardı ne de pencere… Sadece sessizlik ve göz kamaştıran bir aydınlık. Zamanın durduğu, her şeyin mümkün olabileceği o arada kalmış yerdeydi sanki. Derin’i son görüşünün üzerinden yirmi iki yıl geçmişti. Ama zihninde, ne saçlarının rüzgârdaki savruluşu, ne de ona son kez baktığı anın burukluğu bir gün bile eksilmemişti. Gözlerinin kenarına düşen bir bakış, çaldığı kasetler, okuldan kaçıp gittikleri sahil, kamp ateşinde edilen sessiz dualar… Ve o yaz sonu, bavul sesleriyle vedalaşan bir sonbahar... Bir bilim müzesinde tesadüfen karşılaştığı o deney bölümü, başta sıradan görünmüştü. Ama “ Zamanla konuşmak ister misin? ” yazılı tabelayı görünce, içindeki o eski kırık yeniden sızlamaya başlamıştı. Rehber bunun sadece bir simülasyon olduğunu söylemişti. Ama sistem Okan'ı tanımış, “ hazır ” demişti. Ve teklif: "Geçmişe yalnızca bir günlüğüne döne...