Dönüşüm - Franz Kafka

-

 DÖNÜŞÜM – FRANZ KAFKA

“Bir sabah huzursuz düşlerden uyandığında, Gregor Samsa kendini dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu.”

Bazı cümleler vardır ki, edebiyat tarihine kazınır ve sonsuza kadar hatırlanır. Franz Kafka’nın Dönüşümü, işte tam da böyle bir başlangıca sahiptir. Basit ama sarsıcı bir cümleyle, okuru daha ilk satırdan içine çeken bu eser, insan olmanın anlamını, dışlanmayı ve yabancılaşmayı derinlemesine işliyor.

 

Gregor Samsa, ailesini geçindiren, sıradan bir satıcıdır. Ancak bir sabah uyandığında, dev bir böceğe dönüşüyor. Bu fiziksel değişim, Gregor’un sadece bedenini değil, aynı zamanda toplumdaki yerini ve ailesiyle olan ilişkisini de altüst ediyor.

Başlangıçta ailesi onun bu halini kabullenmeye çalışsa da, zamanla ondan tiksinmeye ve onu unutmaya başlıyorlar. Gregor’un varlığı artık bir yük haline gelmiştir. Kendi evinde bir yabancıya dönüşen Gregor, toplumdan dışlanmanın en acı verici halini yaşar.

Sonunda, ailesi için Gregor’un ölümü bir kurtuluş olur. Gregor öldüğünde, ailesi adeta hafiflemiş, hayatlarına kaldıkları yerden devam etmiştir.

 

Gregor, işe ve ailesine kendini adamış biridir. Ancak işe yaramaz hale geldiğinde, ailesi tarafından dışlanır.

Kafka, bireyin toplum içinde nasıl değersizleşebileceğini ve yalnızlaştırılabileceğini çarpıcı bir şekilde anlatır.

 

Gregor, ailesinin tek geçim kaynağıdır. Ancak Gregor artık çalışamaz hale gelince, ailedeki güç dengesi değişir.

Ailesi, Gregor’un onlara yük olmaya başladığını düşünerek, ona karşı olan sevgilerini kaybederler.

 

Gregor’un fiziksel dönüşümü, onun içsel dönüşümünü de simgeler. Artık kendini bile tanıyamaz hale gelir.

Bu, insanın kendine ve çevresine yabancılaşmasının en güçlü anlatımlarından biridir.

Kafka, bu eserde sadece Gregor’un trajedisini anlatmakla kalmıyor, modern insanın yaşadığı psikolojik ve toplumsal dönüşümü de gözler önüne seriyor. Toplum, bireyi yalnızca işlevi olduğu sürece değerli görür. İşlevsiz hale gelen birey, bir böcek kadar değersiz sayılır.

 

Gregor’un hikâyesi, aslında hepimizin hayatında bir noktada hissettiği yalnızlığı, anlaşılamamayı ve dışlanmayı anlatır. Bir sabah Gregor Samsa gibi uyanmasak da, hayatın bizleri ne zaman, nasıl bir dönüşüme zorlayacağını asla bilemeyiz.

@zeytine.batmayan.catal



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aralık ve Yağmurlar ...

-
Resim
Aralık ve Yağmurlar ... Aralık: Yağmurun Aşk Fısıltıları Aralık ayı, her yıl geldiğinde kendine özgü bir melankoli ve büyüyle ruhumuza dokunuyor. Yağmurlu bir Aralık sabahında pencerenin buğusuna parmağınızla çizdiğiniz o gelişigüzel şekiller, aslında hayatın karmaşasını ve dinginliğini aynı anda yansıtır. Damla damla düşen yağmur, sanki her bir hüznü yıkayıp yerine romantizmin en saf halini bırakıyor. Yağmur, nedense hep bir yakınlık çağrıştırır. Belki de soğuk havanın insanları bir araya getirme gücündendir bu. Şemsiye altında birbirine sokulan çiftlerin, bir fincan sıcak çikolata eşliğinde göz göze gelen bakışların ya da sokak lambalarının altında, yağmurun altında yürüyen iki yabancının hikâyelerinde gizlidir bu büyü. Belki de romantizm dediğimiz şey, yağmur damlalarının dokunduğu her zerrede saklıdır.  Yağmurun Ruhumuza Dokunuşu Yağmur, sadece fiziksel bir olgu değildir; aynı zamanda ruhsal bir çağrıdır. Dinlediğinizde, sanki dünya size bir hikâye anlatıyormuş gibi gelir. Pe...
Devamı

Yıldızların Arasında Bir Kalp

-
Resim
  Yıldızların Arasında Bir Kalp "İnsan" diyordu, "ömründe ancak bir kez âşık olurmuş. O vakit kalbi kanatlanıp semaya havalanır, yıldızların arasına karışırmış. Sevdikçe ve sevildikçe ışıldarmış kalbi. Bizim yıldız kayması sandığımız şey, sevdiğini kaybedenlerin intiharıymış."  yazıyordu misafir kitabında   N ermin Yıldırım… Aşk... Ne garip bir şey. Bir gün, ansızın gelir ve bir insanın ruhuna konar. Kalbinin çırpınışları hızlanır, dünyan büyür, gözlerin gökyüzüne çevrilir. Bir çift bakışın içinde ev bulursun, bir sesin tınısı ruhunun derinliklerine işler. Ve sen, yalnızca o sesle anlam kazanırsın. İşte o zaman yıldızların arasına karışırsın, kalbin kanatlanır, gökyüzüne yazılmış bir masalın kahramanı olursun. Ama ya o yıldız sönerse? Ya o kalp, bir anda ellerinden kayarsa? İşte o zaman, semadan bir ışık düşer. Bizim gökyüzünde kayan bir yıldız sandığımız şey, aslında bir kalbin sessiz çığlığıdır. Bir zamanlar sevgiyle ışıldayan bir ruhun, artık karanlıkta kayboluşu...
Devamı

Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar

-
Resim
   Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar Kış mevsimi geldiğinde doğa beyaz bir örtüye bürünür ve dünya kısa bir süreliğine de olsa masalsı bir atmosfere kavuşur. Kar, sadece bir doğa olayı olmanın ötesinde, edebiyattan kültürel geleneklere, insan psikolojisinden günlük yaşama kadar birçok alanda etkisini hissettirir. Şiirlerde ve Romanlarda Kar: Soğuk Beyazın İlhamı Kar, edebiyat dünyasında hem romantizmin hem de hüznün simgesi olmuştur. Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’nın  Kar Musikileri  şiiri, karın sessizliğini ve nostaljik havasını en güzel anlatan eserlerden biridir. Orhan Pamuk’un  Kar  romanı ise bu doğa olayını bir metafor olarak kullanarak bireyin iç dünyasındaki çalkantılarla toplumun çelişkilerini anlatır. Batı edebiyatında ise Rus yazar Boris Pasternak’ın  Dr. Jivago  romanında, karın içe kapanış ve yeniden doğuş temalarıyla nasıl işlendiğini görürüz. Dostoyevski’nin eserlerinde de kar, insan ruhunun ka...
Devamı