Cezayir: Zamanın Durdurduğu Şehirde Bir Hafta

-

 Cezayir: Zamanın Durdurduğu Şehirde Bir Hafta

31 Mayıs - 7 Haziran 2012 tarihleri arasında iş amacıyla Cezayir'e seyahat ettim. Daha uçaktan iner inmez, kendimi bir zaman kapsülünün içine düşmüş gibi hissettim. Havaalanından otele giderken yoldaki arabaları görünce aklımızdan geçen ilk düşünce, "Türkiye'nin 70'lerini yaşıyorlar" oldu. Eski model Peugeot'lar, Renault'lar ve bakıma muhtaç araçlar yolları doldurmuştu. Sanki zaman burada yavaş akıyor ya da durmayı seçmişti.

Şehir merkezine yaklaştıkça Fransız sömürge döneminden kalma binaların etkileyici mimarisi karşıma çıktı. Gözümü kapatsam ve sadece etrafımdaki yapıları dinlesem, Paris’te bir ara sokakta olduğumu düşünebilirdim. Ama gözlerimi açtığımda, her yerde Arapça tabelalar ve Fransızca konuşan insanlarla Cezayir’in kendine has kimliğini keşfetmeye başladım.

Hava tam bir Akdeniz ülkesi olmanın hakkını veriyordu: sıcak, nemli ve güneşin altında yürümeyi zorlaştıran bir atmosfer. Şehirde hemen hemen herkes Fransızca konuşuyordu. Arapçayı ise daha az kullanıyorlardı. Fransız sömürge etkisi sadece mimaride değil, dilde de derin izler bırakmış. Eğer Cezayir’e gidecekseniz, Fransızca birkaç kelime bilmek hayat kurtarıcı olabilir.

Bir yabancı olarak en çok dikkat edilmesi gereken konulardan biri döviz bozdurma mevzusu. Resmî döviz büroları ve kara borsa arasında inanılmaz bir fark var. Hatta bu fark %15-20'yi bulabiliyor. Eğer güvenilir bir kaynaktan kara borsada döviz bozdurma imkânınız varsa, bu daha mantıklı bir seçenek olabilir.

Yeme-içme konusuna gelince, taze deniz ürünlerine ulaşmak inanılmaz kolay ve fiyatlar oldukça uygun. Deniz kenarındaki restoranlarda taptaze balıkların tadına bakmak büyük bir zevk. Ancak şehirdeki küçük ve yerel lokantalarda yemek yemeyi önermem. Hijyen konusunda büyük sıkıntılar var ve açıkçası gördüğüm bazı mutfaklar iştahımı kapatmaya yetti. Temiz ve güvenilir restoranlar seçmek, burada hayati bir karar olabilir.

Cezayir, sürprizlerle dolu bir şehir. Bir yanda modernleşmeye çalışan bir başkent, diğer yanda geçmişin izlerini silmek istemeyen sokaklar... Sıcak, biraz da kaotik, ama kesinlikle unutulmaz bir deneyimdi.

Unutmadan , Hayatımda ilk defa kısa kollu ceket ve takım elbiseyi burada gördüm :) 

@zeytine.batmayan.catal




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aralık ve Yağmurlar ...

-
Resim
Aralık ve Yağmurlar ... Aralık: Yağmurun Aşk Fısıltıları Aralık ayı, her yıl geldiğinde kendine özgü bir melankoli ve büyüyle ruhumuza dokunuyor. Yağmurlu bir Aralık sabahında pencerenin buğusuna parmağınızla çizdiğiniz o gelişigüzel şekiller, aslında hayatın karmaşasını ve dinginliğini aynı anda yansıtır. Damla damla düşen yağmur, sanki her bir hüznü yıkayıp yerine romantizmin en saf halini bırakıyor. Yağmur, nedense hep bir yakınlık çağrıştırır. Belki de soğuk havanın insanları bir araya getirme gücündendir bu. Şemsiye altında birbirine sokulan çiftlerin, bir fincan sıcak çikolata eşliğinde göz göze gelen bakışların ya da sokak lambalarının altında, yağmurun altında yürüyen iki yabancının hikâyelerinde gizlidir bu büyü. Belki de romantizm dediğimiz şey, yağmur damlalarının dokunduğu her zerrede saklıdır.  Yağmurun Ruhumuza Dokunuşu Yağmur, sadece fiziksel bir olgu değildir; aynı zamanda ruhsal bir çağrıdır. Dinlediğinizde, sanki dünya size bir hikâye anlatıyormuş gibi gelir. Pe...
Devamı

Yıldızların Arasında Bir Kalp

-
Resim
  Yıldızların Arasında Bir Kalp "İnsan" diyordu, "ömründe ancak bir kez âşık olurmuş. O vakit kalbi kanatlanıp semaya havalanır, yıldızların arasına karışırmış. Sevdikçe ve sevildikçe ışıldarmış kalbi. Bizim yıldız kayması sandığımız şey, sevdiğini kaybedenlerin intiharıymış."  yazıyordu misafir kitabında   N ermin Yıldırım… Aşk... Ne garip bir şey. Bir gün, ansızın gelir ve bir insanın ruhuna konar. Kalbinin çırpınışları hızlanır, dünyan büyür, gözlerin gökyüzüne çevrilir. Bir çift bakışın içinde ev bulursun, bir sesin tınısı ruhunun derinliklerine işler. Ve sen, yalnızca o sesle anlam kazanırsın. İşte o zaman yıldızların arasına karışırsın, kalbin kanatlanır, gökyüzüne yazılmış bir masalın kahramanı olursun. Ama ya o yıldız sönerse? Ya o kalp, bir anda ellerinden kayarsa? İşte o zaman, semadan bir ışık düşer. Bizim gökyüzünde kayan bir yıldız sandığımız şey, aslında bir kalbin sessiz çığlığıdır. Bir zamanlar sevgiyle ışıldayan bir ruhun, artık karanlıkta kayboluşu...
Devamı

Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar

-
Resim
   Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar Kış mevsimi geldiğinde doğa beyaz bir örtüye bürünür ve dünya kısa bir süreliğine de olsa masalsı bir atmosfere kavuşur. Kar, sadece bir doğa olayı olmanın ötesinde, edebiyattan kültürel geleneklere, insan psikolojisinden günlük yaşama kadar birçok alanda etkisini hissettirir. Şiirlerde ve Romanlarda Kar: Soğuk Beyazın İlhamı Kar, edebiyat dünyasında hem romantizmin hem de hüznün simgesi olmuştur. Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’nın  Kar Musikileri  şiiri, karın sessizliğini ve nostaljik havasını en güzel anlatan eserlerden biridir. Orhan Pamuk’un  Kar  romanı ise bu doğa olayını bir metafor olarak kullanarak bireyin iç dünyasındaki çalkantılarla toplumun çelişkilerini anlatır. Batı edebiyatında ise Rus yazar Boris Pasternak’ın  Dr. Jivago  romanında, karın içe kapanış ve yeniden doğuş temalarıyla nasıl işlendiğini görürüz. Dostoyevski’nin eserlerinde de kar, insan ruhunun ka...
Devamı