Geçmişe Gidip Çocukluk Halinle Konuşmak
Geçmişe Gidip Çocukluk Halinle Konuşmak
Düşünsene...
Bir anlığına her şey mümkün oluyor ve geçmişe gidiyorsun.
O eski sokak, o küçük bedenin, o saf bakışların…
Karşında çocuk halin duruyor. Belki futbol oynarken, belki dizinde yara, ama
gülümseyerek bakıyor sana.
Ne derdin ona?
Belki şöyle başlardın:
"Merak etme, büyüyünce de hayal kurmayı bırakmayacaksın. Ama kırılacaksın…
bazen çok."
Sarıldığında hissederdin içindeki masumluğun hâlâ orada bir yerlerde durduğunu.
Özel birisinin bir gün söylediği gibi, "Kendine yabancılaştığında, çocukluğuna
sarıl."
İşte o sarılma, zamanlar ötesi bir teselli gibi olurdu.
"Bir gün "her şeyinmiş" gibi birine
bakacaksın mesela," dersin.
"Kalbinin nerede olduğunu sana hatırlatacak."
Çocuk halin hiçbir şey anlamaz belki ama gülümser.
Çünkü sevgi, hangi yaşta olursan ol, aynı dilden konuşur.
Ve tam ayrılmadan önce ona şunu
fısıldarsın:
"Her şey çok zor olacak ama güzel olacak.
Lütfen, hiçbir şeye rağmen, o gülümsemeyi kaybetme."
Bazen büyümek sadece yaş almak
değil…
Çocukken kim olduğunu unutmamakta gizlidir.
@zeytine.batmayan.catal
Yorumlar
Yorum Gönder