Geçmişe Gidip Çocukluk Halinle Konuşmak

 Geçmişe Gidip Çocukluk Halinle Konuşmak

Düşünsene...
Bir anlığına her şey mümkün oluyor ve geçmişe gidiyorsun.
O eski sokak, o küçük bedenin, o saf bakışların…
Karşında çocuk halin duruyor. Belki futbol oynarken, belki dizinde yara, ama gülümseyerek bakıyor sana.
Ne derdin ona?

Belki şöyle başlardın:
"Merak etme, büyüyünce de hayal kurmayı bırakmayacaksın. Ama kırılacaksın… bazen çok."
Sarıldığında hissederdin içindeki masumluğun hâlâ orada bir yerlerde durduğunu.
Özel birisinin bir gün söylediği gibi, "Kendine yabancılaştığında, çocukluğuna sarıl."
İşte o sarılma, zamanlar ötesi bir teselli gibi olurdu.

"Bir gün "her şeyinmiş" gibi birine bakacaksın mesela," dersin.
"Kalbinin nerede olduğunu sana hatırlatacak."
Çocuk halin hiçbir şey anlamaz belki ama gülümser.
Çünkü sevgi, hangi yaşta olursan ol, aynı dilden konuşur.

Ve tam ayrılmadan önce ona şunu fısıldarsın:
"Her şey çok zor olacak ama güzel olacak.
Lütfen, hiçbir şeye rağmen, o gülümsemeyi kaybetme."

Bazen büyümek sadece yaş almak değil…
Çocukken kim olduğunu unutmamakta gizlidir.

@zeytine.batmayan.catal

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aralık ve Yağmurlar ...

Yıldızların Arasında Bir Kalp

Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar