Kanada Macerası: Toronto ve Montreal

-

 Kanada Macerası: Toronto ve Montreal

Amerika'nın gürültülü ve şaşalı atmosferinden sonra Kanada'nın sakinliğine adım atmak, bir melodinin tempolu ritminden huzurlu bir notaya geçmek gibiydi. Las Vegas'ın yanıp sönen neonlarından Toronto'nun serin sabahına iniş yaptığımızda, hava temiz, sokaklar derli topluydu. Bizi bekleyen yeni bir şehir, yeni hikayeler ve bolca yürüyerek atılacak binlerce adım vardı.


Hotelimize yerleşip kısa bir mola verdikten sonra Torontolu bir tanıdığımız sayesinde şehri keşfe başladık. İlk durağımız, şehrin renkli ve bohem ruhunu taşıyan Kensington Market oldu. Sokaklar sanat eserleriyle süslenmiş, vintage dükkanlar her köşebaşında farklı bir hikaye anlatıyor gibiydi. Sabah kahvaltısını bir Türk kafenin sıcak atmosferinde yaptık. Simidin kokusu bile kendimizi memlekette hissettirdi.

Güneşin şehir siluetine veda ettiği saatlerde yorgunluktan adımlarımız biraz daha ağırlaşmıştı. 20-25 bin adım atarak Torontoyu iliklerimize kadar hissetmiştik. Akşamı, Kanada'da olmanın ironisini yaşarak pizza yiyerek noktaladık. Şehirde daha çok zaman geçirmek isterdik ama ertesi gün bizi bekleyen büyük bir doğa harikası vardı: Niagara Şelaleleri.

Sabah erkenden yola çıktığımızda, heyecanımız uykusuzluğu bastıracak kadar büyüktü. 1,5 saatlik yolculuk sonunda karşımıza çıkan manzara adeta büyüleyiciydi. Suyun gücünü, düşen her damlanın yarattığı sesi hissetmek, insanın içindeki macera ruhunu canlandırıyordu. Tekne turuyla şelalenin altına kadar ilerledik, suyun coşkusunu tüm vücudumuzda hissettik.

Ertesi gün Kanada’nın sessiz sakin şehirlerinden Mississauga’ya gittik. Burası okyanus kenarında huzurlu bir yerleşim alanıydı. Ekim başları olmasına rağmen insanlar güneşte keyifle uzanıyor, sözde serin havayı umursamıyorlardı.

Pazartesi sabahı, bir sonraki durağımız olan Montreal’e gitmek için Toronto'ya veda ettik.

Montreal, Toronto’dan farklı olarak bizi Fransız esintileriyle karşıladı. Şehir merkezini gezerken tabelalarda, kafelerde ve insanlarla olan iletişimimizde Fransızca’nın ağırlığı hissediliyordu. İngilizce bilenlerin sayısı şaşırtıcı derecede azdı. Toronto’da daha çok Hindistanlı ve Asyalı topluluklarla karşılaşırken, Montreal’de Kuzey Afrikalılar yoğunluktaydı.

Bu farklılıklar Montreal’i çok daha kendine has bir yer haline getiriyordu. Sadece bir gün geçirebilmiş olmamıza rağmen, şehir bize romantik atmosferi, eski Avrupa havası taşıyan sokakları ile güzel bir iz bıraktı.

Kanada’nın büyüleyici dünyasında geçirdiğimiz bu günler, Amerika’nın hızlı temposundan sonra adeta huzur dolu bir mola gibiydi. Ve bu masalsı yolculuk burada bitmiyordu, çünkü yeni duraklar bizi bekliyordu...

@zeytine.batmayan.catal









Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aralık ve Yağmurlar ...

-
Resim
Aralık ve Yağmurlar ... Aralık: Yağmurun Aşk Fısıltıları Aralık ayı, her yıl geldiğinde kendine özgü bir melankoli ve büyüyle ruhumuza dokunuyor. Yağmurlu bir Aralık sabahında pencerenin buğusuna parmağınızla çizdiğiniz o gelişigüzel şekiller, aslında hayatın karmaşasını ve dinginliğini aynı anda yansıtır. Damla damla düşen yağmur, sanki her bir hüznü yıkayıp yerine romantizmin en saf halini bırakıyor. Yağmur, nedense hep bir yakınlık çağrıştırır. Belki de soğuk havanın insanları bir araya getirme gücündendir bu. Şemsiye altında birbirine sokulan çiftlerin, bir fincan sıcak çikolata eşliğinde göz göze gelen bakışların ya da sokak lambalarının altında, yağmurun altında yürüyen iki yabancının hikâyelerinde gizlidir bu büyü. Belki de romantizm dediğimiz şey, yağmur damlalarının dokunduğu her zerrede saklıdır.  Yağmurun Ruhumuza Dokunuşu Yağmur, sadece fiziksel bir olgu değildir; aynı zamanda ruhsal bir çağrıdır. Dinlediğinizde, sanki dünya size bir hikâye anlatıyormuş gibi gelir. Pe...
Devamı

Yıldızların Arasında Bir Kalp

-
Resim
  Yıldızların Arasında Bir Kalp "İnsan" diyordu, "ömründe ancak bir kez âşık olurmuş. O vakit kalbi kanatlanıp semaya havalanır, yıldızların arasına karışırmış. Sevdikçe ve sevildikçe ışıldarmış kalbi. Bizim yıldız kayması sandığımız şey, sevdiğini kaybedenlerin intiharıymış."  yazıyordu misafir kitabında   N ermin Yıldırım… Aşk... Ne garip bir şey. Bir gün, ansızın gelir ve bir insanın ruhuna konar. Kalbinin çırpınışları hızlanır, dünyan büyür, gözlerin gökyüzüne çevrilir. Bir çift bakışın içinde ev bulursun, bir sesin tınısı ruhunun derinliklerine işler. Ve sen, yalnızca o sesle anlam kazanırsın. İşte o zaman yıldızların arasına karışırsın, kalbin kanatlanır, gökyüzüne yazılmış bir masalın kahramanı olursun. Ama ya o yıldız sönerse? Ya o kalp, bir anda ellerinden kayarsa? İşte o zaman, semadan bir ışık düşer. Bizim gökyüzünde kayan bir yıldız sandığımız şey, aslında bir kalbin sessiz çığlığıdır. Bir zamanlar sevgiyle ışıldayan bir ruhun, artık karanlıkta kayboluşu...
Devamı

Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar

-
Resim
   Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar Kış mevsimi geldiğinde doğa beyaz bir örtüye bürünür ve dünya kısa bir süreliğine de olsa masalsı bir atmosfere kavuşur. Kar, sadece bir doğa olayı olmanın ötesinde, edebiyattan kültürel geleneklere, insan psikolojisinden günlük yaşama kadar birçok alanda etkisini hissettirir. Şiirlerde ve Romanlarda Kar: Soğuk Beyazın İlhamı Kar, edebiyat dünyasında hem romantizmin hem de hüznün simgesi olmuştur. Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’nın  Kar Musikileri  şiiri, karın sessizliğini ve nostaljik havasını en güzel anlatan eserlerden biridir. Orhan Pamuk’un  Kar  romanı ise bu doğa olayını bir metafor olarak kullanarak bireyin iç dünyasındaki çalkantılarla toplumun çelişkilerini anlatır. Batı edebiyatında ise Rus yazar Boris Pasternak’ın  Dr. Jivago  romanında, karın içe kapanış ve yeniden doğuş temalarıyla nasıl işlendiğini görürüz. Dostoyevski’nin eserlerinde de kar, insan ruhunun ka...
Devamı