Sevmek Kamyona Yazı Yazmak Değil

-

 Sevmek Kamyona Yazı Yazmak Değil

Zaman, bize sevmeyi öğretir mi? Yoksa biz, yıllar geçtikçe kaybettiklerimizin ardından dönüp bakmayı mı öğreniriz? Birgün ekşisözlükte şöyle bir yazı okudum. “Eskiden, Asya’nın İlyas’a gitmesini isterdim. Çünkü aşkın büyük olanı, acılı olanı, uğruna feda edileniydi. Ama yaş ilerledikçe, aşkın sadece yanıp tutuşmak olmadığını, asıl sevginin güven olduğunu fark ettim.” Ve bununla ilgili yazmak istedim. Bu söz beni çok etkiledi ve ne kadar haklı olduğunu düşündüm.

Sevmek, bir kamyonun arkasına adını yazmak gibi olmamalıydı. Kamyon yolları aşar, tozu dumana katar, belki de bir gün silinir gider. Sevmek, iz bırakmak değil, kalmak demekti. Sahip çıkmak, ardında durmak, “Ben buradayım” diyebilmekti.

Bunu en iyi anlatan dizelerden biri Edip Cansever’den gelir:
"İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım"

Birlikte göğe bakabilmekti aşk. Birlikte yol alabilmek, yolları aşmak, aynı yöne yürümekti. İlyas’ın Asya’yı sevmesi yetmiyordu, onu bırakmamak gerekiyordu. Çünkü asıl sevgi, geride bırakmayan, yarı yolda inmeyen, varlığıyla güven veren sevgiydi.

Yaş ilerledikçe anladım ki, aşk sadece tutkulu bir hikâye değil, aynı zamanda bir sığınaktı. Yıldızların altında yalnız bırakmayan, soğuk gecelerde üşütmeyen, yanında olmasa bile varlığını hissettiren bir yerdi.

Bazen bir kamyonun arkasına yazılan isim gibi, insanlar hayatımıza iz bırakıp gider. Ama gerçek sevgi, o izi silinmeyecek bir yere kazımaktır: Kalbe.

@zeytine.batmayan.catal

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aralık ve Yağmurlar ...

-
Resim
Aralık ve Yağmurlar ... Aralık: Yağmurun Aşk Fısıltıları Aralık ayı, her yıl geldiğinde kendine özgü bir melankoli ve büyüyle ruhumuza dokunuyor. Yağmurlu bir Aralık sabahında pencerenin buğusuna parmağınızla çizdiğiniz o gelişigüzel şekiller, aslında hayatın karmaşasını ve dinginliğini aynı anda yansıtır. Damla damla düşen yağmur, sanki her bir hüznü yıkayıp yerine romantizmin en saf halini bırakıyor. Yağmur, nedense hep bir yakınlık çağrıştırır. Belki de soğuk havanın insanları bir araya getirme gücündendir bu. Şemsiye altında birbirine sokulan çiftlerin, bir fincan sıcak çikolata eşliğinde göz göze gelen bakışların ya da sokak lambalarının altında, yağmurun altında yürüyen iki yabancının hikâyelerinde gizlidir bu büyü. Belki de romantizm dediğimiz şey, yağmur damlalarının dokunduğu her zerrede saklıdır.  Yağmurun Ruhumuza Dokunuşu Yağmur, sadece fiziksel bir olgu değildir; aynı zamanda ruhsal bir çağrıdır. Dinlediğinizde, sanki dünya size bir hikâye anlatıyormuş gibi gelir. Pe...
Devamı

Yıldızların Arasında Bir Kalp

-
Resim
  Yıldızların Arasında Bir Kalp "İnsan" diyordu, "ömründe ancak bir kez âşık olurmuş. O vakit kalbi kanatlanıp semaya havalanır, yıldızların arasına karışırmış. Sevdikçe ve sevildikçe ışıldarmış kalbi. Bizim yıldız kayması sandığımız şey, sevdiğini kaybedenlerin intiharıymış."  yazıyordu misafir kitabında   N ermin Yıldırım… Aşk... Ne garip bir şey. Bir gün, ansızın gelir ve bir insanın ruhuna konar. Kalbinin çırpınışları hızlanır, dünyan büyür, gözlerin gökyüzüne çevrilir. Bir çift bakışın içinde ev bulursun, bir sesin tınısı ruhunun derinliklerine işler. Ve sen, yalnızca o sesle anlam kazanırsın. İşte o zaman yıldızların arasına karışırsın, kalbin kanatlanır, gökyüzüne yazılmış bir masalın kahramanı olursun. Ama ya o yıldız sönerse? Ya o kalp, bir anda ellerinden kayarsa? İşte o zaman, semadan bir ışık düşer. Bizim gökyüzünde kayan bir yıldız sandığımız şey, aslında bir kalbin sessiz çığlığıdır. Bir zamanlar sevgiyle ışıldayan bir ruhun, artık karanlıkta kayboluşu...
Devamı

Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar

-
Resim
   Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar Kış mevsimi geldiğinde doğa beyaz bir örtüye bürünür ve dünya kısa bir süreliğine de olsa masalsı bir atmosfere kavuşur. Kar, sadece bir doğa olayı olmanın ötesinde, edebiyattan kültürel geleneklere, insan psikolojisinden günlük yaşama kadar birçok alanda etkisini hissettirir. Şiirlerde ve Romanlarda Kar: Soğuk Beyazın İlhamı Kar, edebiyat dünyasında hem romantizmin hem de hüznün simgesi olmuştur. Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’nın  Kar Musikileri  şiiri, karın sessizliğini ve nostaljik havasını en güzel anlatan eserlerden biridir. Orhan Pamuk’un  Kar  romanı ise bu doğa olayını bir metafor olarak kullanarak bireyin iç dünyasındaki çalkantılarla toplumun çelişkilerini anlatır. Batı edebiyatında ise Rus yazar Boris Pasternak’ın  Dr. Jivago  romanında, karın içe kapanış ve yeniden doğuş temalarıyla nasıl işlendiğini görürüz. Dostoyevski’nin eserlerinde de kar, insan ruhunun ka...
Devamı