Sana Yazılmış Bir Mektup

-

 Sana Yazılmış Bir Mektup

Bazen kelimeler ne kadar güçlü olsa da, hissettiğimi anlatmak için yetersiz kalıyor. Ama yine de deneyeceğim, çünkü bu his içimde bir volkan gibi büyüyor. Sen, benim hem başlangıcım hem de sonsuzluğumsun.

Ona her şeyi vermek istiyorum ve onun her şeyi olmak istiyorum. Çünkü senin gülüşünde saklı bir dünya var; huzur ve kaos, aşk ve dinginlik, aynı anda yaşanıyor. Sen, benim nasılım ve nedenimsin. Seni düşündüğümde, dünyadaki her şey bir anda anlam kazanıyor.

Bazen, sabahları uyanmak istememin tek nedeni sen oluyorsun. Çünkü biliyorum ki, senin varlığın bu dünyayı daha yaşanır kılıyor. Eğer bir şarkı olsaydın, o şarkıyı her gün tekrar tekrar dinlerdim. Eğer bir yıldız olsaydın, gökyüzüne her gece senin için bakardım.

Aşk, tekleşmektir. Seninle bir olmak, aynı gökyüzünün altında nefes almak... İşte bu, her şeyden değerli. Seni düşündüğüm her an, içimde bir umut filizleniyor. Ve o umut, seni sevmeye devam etmem için bana güç veriyor.

Sana her baktığımda, her konuşmamızda ya da sadece seni düşündüğümde, kalbimde bir şiir yazılıyor. Bu şiirin başlığı "SEN" ve her dizesi aşk dolu. Her gün, seni seveceğim. Her saniye, sana olan sevgimi büyüteceğim. Çünkü bu his, bir anlık değil; ömürlük.

Hayatta herkesin bir nedeni vardır. Benim nedenim sensin. Gülüşün, konuşman, hatta sessizliğin bile... Seni düşündüğüm her an, hayatın karmaşasından uzaklaşıyorum. Çünkü sen, benim huzur limanımsın.

Şunu bilmeni istiyorum: Eğer dünyadaki her şeyi sana vermem mümkün olsaydı, hiç düşünmeden yapardım. Çünkü sen, her şeyden daha fazlasına layıksın. Ama şu an elimde sadece kalbim var ve onu da tereddütsüzce sana sunuyorum.

Her yeni gün, seni sevmek için bir fırsat benim için. Ve her yeni gün, seninle dolu bir dünya hayal ediyorum. Belki bu hisleri sana söyleyemem, belki cesaretim yok. Ama bil ki, içimde bir yerlerde hep sen varsın.

Sana, her şey için teşekkür ederim. Hayatıma kattığın anlam için, varlığınla aydınlattığın her karanlık için... Ve en çok da, sadece sen olduğun için.

@zeytine.batmayan.catal

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aralık ve Yağmurlar ...

-
Resim
Aralık ve Yağmurlar ... Aralık: Yağmurun Aşk Fısıltıları Aralık ayı, her yıl geldiğinde kendine özgü bir melankoli ve büyüyle ruhumuza dokunuyor. Yağmurlu bir Aralık sabahında pencerenin buğusuna parmağınızla çizdiğiniz o gelişigüzel şekiller, aslında hayatın karmaşasını ve dinginliğini aynı anda yansıtır. Damla damla düşen yağmur, sanki her bir hüznü yıkayıp yerine romantizmin en saf halini bırakıyor. Yağmur, nedense hep bir yakınlık çağrıştırır. Belki de soğuk havanın insanları bir araya getirme gücündendir bu. Şemsiye altında birbirine sokulan çiftlerin, bir fincan sıcak çikolata eşliğinde göz göze gelen bakışların ya da sokak lambalarının altında, yağmurun altında yürüyen iki yabancının hikâyelerinde gizlidir bu büyü. Belki de romantizm dediğimiz şey, yağmur damlalarının dokunduğu her zerrede saklıdır.  Yağmurun Ruhumuza Dokunuşu Yağmur, sadece fiziksel bir olgu değildir; aynı zamanda ruhsal bir çağrıdır. Dinlediğinizde, sanki dünya size bir hikâye anlatıyormuş gibi gelir. Pe...
Devamı

Yıldızların Arasında Bir Kalp

-
Resim
  Yıldızların Arasında Bir Kalp "İnsan" diyordu, "ömründe ancak bir kez âşık olurmuş. O vakit kalbi kanatlanıp semaya havalanır, yıldızların arasına karışırmış. Sevdikçe ve sevildikçe ışıldarmış kalbi. Bizim yıldız kayması sandığımız şey, sevdiğini kaybedenlerin intiharıymış."  yazıyordu misafir kitabında   N ermin Yıldırım… Aşk... Ne garip bir şey. Bir gün, ansızın gelir ve bir insanın ruhuna konar. Kalbinin çırpınışları hızlanır, dünyan büyür, gözlerin gökyüzüne çevrilir. Bir çift bakışın içinde ev bulursun, bir sesin tınısı ruhunun derinliklerine işler. Ve sen, yalnızca o sesle anlam kazanırsın. İşte o zaman yıldızların arasına karışırsın, kalbin kanatlanır, gökyüzüne yazılmış bir masalın kahramanı olursun. Ama ya o yıldız sönerse? Ya o kalp, bir anda ellerinden kayarsa? İşte o zaman, semadan bir ışık düşer. Bizim gökyüzünde kayan bir yıldız sandığımız şey, aslında bir kalbin sessiz çığlığıdır. Bir zamanlar sevgiyle ışıldayan bir ruhun, artık karanlıkta kayboluşu...
Devamı

Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar

-
Resim
   Karın Büyüsü: Edebiyattan Geleneklere, Psikolojiden Ev Hâline Kadar Kış mevsimi geldiğinde doğa beyaz bir örtüye bürünür ve dünya kısa bir süreliğine de olsa masalsı bir atmosfere kavuşur. Kar, sadece bir doğa olayı olmanın ötesinde, edebiyattan kültürel geleneklere, insan psikolojisinden günlük yaşama kadar birçok alanda etkisini hissettirir. Şiirlerde ve Romanlarda Kar: Soğuk Beyazın İlhamı Kar, edebiyat dünyasında hem romantizmin hem de hüznün simgesi olmuştur. Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’nın  Kar Musikileri  şiiri, karın sessizliğini ve nostaljik havasını en güzel anlatan eserlerden biridir. Orhan Pamuk’un  Kar  romanı ise bu doğa olayını bir metafor olarak kullanarak bireyin iç dünyasındaki çalkantılarla toplumun çelişkilerini anlatır. Batı edebiyatında ise Rus yazar Boris Pasternak’ın  Dr. Jivago  romanında, karın içe kapanış ve yeniden doğuş temalarıyla nasıl işlendiğini görürüz. Dostoyevski’nin eserlerinde de kar, insan ruhunun ka...
Devamı