Kara Gözlerine Fısıldanan Suskunluk - Şiir
Kara Gözlerine Fısıldanan Suskunluk Kara gözlerin bir geceyi taşır, Siyah saçların, gölgelerle yarışır. Her adımında titrer sokaklar, Yakınsın, ama bir dağ gibi uzaklar. Dizelerimde sakladım seni, Her harfi sen oldun, her nefesi. Bir yağmur damlası kadar sessizim, Dokunsam dağılan bir yıldız gibiyim. Oturur kaldırımda düşlerim, Korkarım, anla beni, sevmezsin derim. Sen yürürsün yanımdan, yıldızlar dökülür, Bense susarım, kelimeler kördüğüm olur. Kara gözlerin bana hiç bakmaz mı? Siyah saçlarına dokunan rüzgâr, beni taşır mı? Uzakta değilken bu kadar, neden bu kadar uzak, Sen bilmezsin, ben sessizce ağlarım, ah! Bir tebessüm etsen dünya döner, Ama susuyorum işte, yüreğim keder. Belki bir gün, kara gözlerin anlar, Kim bilir, belki de biz oluruz yarınlar. @zeytine.batmayan.catal